De fijne kneepjes van bandentechnologie en de beste manier om de beste setup te kiezen voor hoe en waar je rijdt.
Geoffrey Fairchild via Flickr
Geen enkel prestatieverhogend onderdeel wordt meer over het hoofd gezien dan de band. Maar dit is letterlijk waar het rubber het vuil ontmoet. Elk aspect van de algehele fietscontrole is afhankelijk van de inherente kenmerken van die contactvlekken aan de voor- en achterkant. Het fantastische nieuws is dat er talloze bandenalternatieven zijn om uit te kiezen, en ze zijn allemaal relatief goedkoop. Maar het kiezen van de beste voor uw rijstijl en omstandigheden is niet eenvoudig. Dat is waar we binnenkomen. In de loop van het onderzoek naar dit verhaal werd het duidelijk dat, hoewel er niet één band is die geschikt is voor alles en iedereen, het maken van de juiste keuze een stuk eenvoudiger wordt als je de basisprincipes van fietsontwerp begrijpt.
We hebben een grafiek gemaakt met de beste bandenalternatieven voor verschillende trailomstandigheden en verschillende soorten rijden. Beschouw het als uw snelstartgids voor bandenkennis. Draai gewoon aan het wiel en bepaal welke band je moet kopen die een grap was).
Het toepassen van deze informatie op de fietsselectie kan uiteindelijk leiden tot een grote vooruitgang in uw rijervaring, tegen een kleine prijs. Beter dan dat wordt het niet.
Lucht Vasthouden
Buizen De clincher-and-tube-opstelling was toen de standaard. En ja, het werkt. Maar opties voor tubeless banden bieden vaak betere prestaties voor veel toepassingen – u kunt ze met een lagere druk gebruiken en minder vaak lekke banden krijgen dan wanneer u een draad-en-buisinstallatie gebruikt. Maar een clincher en tube bieden nog steeds het meeste gebruiksgemak en reparatiegemak. Het repareren van een binnenband is meestal eenvoudiger dan het repareren van een tubeless band (vooral een band die is gevuld met bandenafdichtmiddel). En het vervangen van een binnenband is goedkoper en handiger dan het vervangen van een tubeless band – elke fietsenwinkel heeft vervangende binnenbanden in voorraad, maar niet elke winkel heeft elk model tubeless band op voorraad.
Tubeless zonder binnenband, knijpen wordt geminimaliseerd. Dat maakt het oké om een lagere bandenspanning te gebruiken voor superieure grip. Ook: “De butylvoering die in veel tubeless banden wordt gebruikt, betekent dat sommige lekke banden gewoon langzame stromen worden”, zegt Chris Wyatt, bandeningenieur voor Specialized. Nadeel? Tubeless-banden vereisen een compatibele velg of velgstrip en ze wegen meer dan hun tegenhangers van het buistype, maar de vooruitgang op dit gebied sluit de kloof. Nieuwere “UST Light”-banden zijn mogelijk 150-200 g lichter in vergelijking met UST-banden van de eerste generatie. Tubeless banden kunnen ook een uitdaging zijn om op het pad te repareren – ze kunnen met lage druk worden gebruikt, maar het duurt tot 60 psi om ze correct op een tubeless-compatibele velg te plaatsen. Het is niet leuk om die druk van een minipomp te krijgen.
Tubeless-Ready In plaats van een butyl voering gebruiken deze banden vloeibare afdichting en een tubeless-compatibele hiel die is ontworpen om te passen met een bead-lock van een tubeless velg; dit zorgt voor een luchtdichte afdichting en houdt de band stevig op zijn plaats. Deze banden bieden het voordeel van tubeless maar met een milder gewicht – vaak zelfs minder dan hun tubed tegenhangers. nadelen? Meestal moet u de band oppompen met een luchtcompressor en/of een korte rit maken om het afdichtmiddel in de zijwanden te “plaatsen”. Het kan soms enkele dagen duren voordat de installatie volledig is afgedicht. Bij gebruik van DH kunnen krachten de band laten boeren en losraken. En als klap op de vuurpijl moet u de slordige puinhoop van vloeibaar afdichtmiddel aanpakken wanneer u de band verwisselt.
Tubular Een paar jaar eerder begon de UCI het gebruik van steunwielen in XC-races mogelijk te maken. Dus voor een paar cursussen schakelen de elite mannen over op tubulars vanwege hun lichte gewicht, lage rolweerstand en minimaal risico op beknelde flats – als ze lek raken, kunnen ze het hele wiel verwisselen met een reservewiel. Het is echter niet waarschijnlijk dat deze banden erg populair zullen zijn. Er kan niet alleen een algemeen gebrek zijn aan buisvormige MTB-velgen, maar die dingen zijn een vloek om te repareren, je moet ze in de velgen lijmen). Matt McClendon, OEM-verkoopmanager voor Kenda, vindt ze “dom voor 99,9 procent van de MTB-rijders, hoewel belangrijk voor alle MTB-rijders die prestatieverhogende medicijnen gebruiken.”
Profiel
Vierkant Een scooter met vierkant profiel is visueel bijna vlak van rand tot rand; door de hogere schouderknoppen hoeft u niet veel naar voren te leunen voor grip in hoeken. “Deze banden kunnen beginners helpen om meer zelfvertrouwen te krijgen”, zegt Ralph Cronin, een oude bandentechnicus bij Michelin Bicycle Support. “Ze kunnen ook geweldig zijn in zachte modder. Het ding om te onthouden is dat deze banden de neiging hebben om veel vertrouwen in bochten, maar als ze breken, kunnen ze abrupt zijn.”
Rond Een band die van rand tot rand is gebogen, wordt over het algemeen gebruikt voor hardpack-omstandigheden. Het vereist een grotere hellingshoek om het gebruik van de bochtenknoppen te genereren en speelt beter bij een lagere bandenspanning. “Normaal gesproken zijn dit wat meer racegerichte profielontwerpen”, zegt Cronin. “Ronde banden hebben de neiging om iets eerder te breken (beginnen te glijden) in losse of zachtere omstandigheden dan banden met vierkante randen, maar zijn vaak innovatiever in hun beheer.”
Medium Deze banden zijn een mengelmoes van die 2 vormen over. Veel banden vallen in het combinatiegebied rond/vierkant – ze zijn de gulden middenweg voor de meest diverse groep fietsers.
Behuizing
Constructie Een nylon karkas houdt de band bij elkaar en ondersteunt de belasting van de rijder. Tijdens de productie wordt een enkele laag stof geopend als een tamale; de hielstof wordt dan binnen geplaatst en de behuizing wordt over de hielen geborsteld zodat deze onder het loopvlak overlapt. Wanneer de procedure is voltooid, vindt u twee lagen (lagen) in de zijwand en drie onder het loopvlak (zie voorbeeld ).
TPIHet nylon karkas van een band is er in verschillende kwaliteiten en schroefdraad per inch (tpi). Hoe ingewikkelder de tpi, hoe lager de belasting van de scooter, omdat er uiteindelijk minder rubber kan worden gebruikt. Bij hogere tpi is er minder rolweerstand, hoewel Brett Hahn, merkmanager voor Continental Bicycle Tyres, zegt dat er geen meetbaar verschil is boven 110 tpi, en het nadeel van grotere tpi is een aanzienlijk minder robuust karkas. Een karkas van 60 tpi is een fantastisch compromis tussen robuustheid en rolweerstand en komt veel voor bij zwaartekrachttoepassingen. DH-banden gebruiken meestal twee lagen 60tpi karkas om het misbruik en de belasting op het pad op te vangen bij hogere snelheden en een lagere bandenspanning. (Begin met twee lagen resulteert in vier lagen voor de zijwand en zes onder het loopvlak,wanneer het omhulsel om de kralen wordt gevouwen om de band te maken.)
Kraal
Draad Deze worden gebruikt in goedkopere banden, maar ook voor DH. De kabelparels zijn meestal minder elastisch dan de aramidevezel (Kevlar) hielen die worden gebruikt in vouwbanden, wat helpt om de band op de velg te houden in harde bochten bij een lagere bandenspanning.
Vouwen Het belangrijkste voordeel van een vouwfietsfiets? Gewicht. De aramidevezelparels wegen minder dan staaldraad. Vouwkralen zijn ook gemakkelijker op te bergen en mee te nemen.
Versterking Ralph Cronin van Michelin legt uit: “De versterking van de behuizing kan bestaan uit extra lagen, of gewoon een andere laag onder het loopvlak van de band voor extra massa. Ze kunnen gemaakt zijn van aramidemateriaal zoals Kevlar. Deze materialen bieden bescherming, maar de rolefficiëntie ervan is dat niet zo goed als nylon en zal de prestaties van de band beïnvloeden. Verweven nylonlagen kunnen ook krachtig zijn als beschermende lagen.” Smalle stroken materiaal die doorgaans onder de vouw worden gebruikt om het doorprikken te verminderen, worden riemen genoemd. Materiaal dat zich van kraal tot kraal wikkelt voor een completere bescherming tegen lekke banden en snijwonden, wordt ook wel kaplaag genoemd.
Een ander soort bandversterkingswaarde die wordt genoemd: hielondersteuning. Bij tubeless en tubeless-ready banden wordt de hiel gemaakt om deze op zijn plaats te houden en zaken luchtdicht te maken. En omdat er geen slang is om de hiel van de velgflenshaak te drukken, wordt er extra rubber in het hielgebied gestoken om de essentiële afdichting te bieden.
Loopvlakverbinding
Ingrediënten Bandenfabrikanten zijn terughoudend met het verstrekken van details over de samenstelling van het loopvlak die verder gaat dan “het is eigendom”. Toch is de eenvoudige samenstelling meestal hetzelfde: een mix van polymeren (natuurlijk/synthetisch rubber), vulstoffen (roet/silica), weekmakers (olie/was), antidegradanten (antioxidanten/antiozonanten) en curatieven (zwavel/versnellers).
Het aanbod van durometer A loopvlakcompound wordt over het algemeen gekwantificeerd in Shore A (sA) hardheid (een schaal die wordt gebruikt in de banden-/rubberindustrie), met een bereik van 0 tot 90. Voor fietsbanden wordt 70sA meestal beschouwd als een hardere, duurzamere compound en 40sA is een superzachte DH-compound. De meeste (hoewel niet alle) fabrikanten zullen de durometer op de zijwand en de verpakking van de band labelen en de beschikbare keuzes op hun sites noemen. Verschillende fabrikanten gebruiken een mengsel van verschillende loopvlakrubbers op een enkele band – hardere verbindingen voor de middelste knoppen voor snel rollen, zachter over de zijkanten voor grip in bochten.
Hysterese Een levendige meting van energieverlies in het rubbermengsel, dit kan ook verband houden met rolweerstand of banden”grip”. Een 70sA-compound heeft over het algemeen weinig energieverlies, terwijl een 40sA een enorm deel van de energiereductie omvat. Markus Hackmeyer, merchandise manager bij Schwalbe, vindt hysterese een veel belangrijkere stap dan durometer: “Vanuit ons standpunt is de samengestelde hysterese (ook wel visco-elastische eigenschappen genoemd) veel belangrijker dan de durometer. Dat betekent dat alleen de durometer dat niet kan. specificeer de samengestelde eigenschappen. Dat is de reden dat we niet de durometerwaarde van onze chemicaliën noemen.”
Contactpatch
Tractie vs. draaien Hoewel ze een vergelijkbare vorm hebben, heeft een band van 26×1.8 een kleinere voetafdruk dan de 26×2.3. Wyatt wijst er echter op dat het algemene vermogen dat op de band wordt uitgeoefend precies hetzelfde is, dus de kracht per oppervlakte-eenheid is aanzienlijk groter in vergelijking met 1,8 dan bij de 2,3. “Dit betekent dat in zacht vuil de kleine band meer zal doordringen”, zegt hij. “Dus het zorgt voor meer weerstand / rolweerstand en hogere slijtageprijzen. Maar die banden zullen waarschijnlijk ook verschillende gewichten hebben, wat een factor speelt als je aan het racen bent”
Mike Weber, hoofdingenieur van Bontrager, is het daarmee eens. “Over het algemeen zullen dunnere loopvlakken, voor een gespecificeerde belasting en inflatie, de neiging hebben om een langere, smallere voetafdruk te creëren. Een langere voetafdrukvorm kan remmen en tractie oogsten door een groter aantal tractie-creërende randen in de bandvoetafdruk toe te staan.”
“Logischerwijs hebben bredere banden een grotere loopvlakbreedte en hebben ze ook grotere volumes voor omhulling van hobbels / terreinen en verbeterd bochtenwerk”, vervolgt Weber. “Bredere banden kunnen een grotere voetafdruk ontwikkelen, ten koste van de voetafdruk, waardoor ze beter zijn voor het nemen van bochten.”
29er vs. 26er De voetafdruk op de 29er is een langere, dunnere vorm in vergelijking met het 66 cm wiel. Die voetafdruk zorgt ervoor dat je beter rolt over rotsachtig terrein, met meer beet in bochten. “Een grotere band en een groter wiel dragen consequent bij aan de rolweerstand”, zegt Hahn. “De doorbuiging van deze behuizing is aanzienlijk minder, waardoor er minder energie wordt verbruikt.”
Zodra u echter krap terrein raakt, kan de langere voetafdruk tegen u werken – u dwingt de lange voetafdruk om sneller te draaien dan het natuurlijk zou zijn, en werkt tegen het momentum van het grotere wiel in.
Loopvlakontwerp
Locatie en hoogte Als je naar je handen kijkt, is de fundamentele samenstelling van het loopvlak (beginnend vanuit het midden) dat een midden-/kroonknop is ingesteld; vervolgens een overgangsknop die links en rechts van het midden is geplaatst, en uiteindelijk de schouder-/randknopset met overgangsknoppen. Sommige lay-outs (meestal op 140+ mm reizende fietsen) elimineren de overgangsknoppen en hebben alleen versterkte zijknoppen en midden-/kroonknoppen. In overeenstemming met Specialized’s Wyatt, vereist het een unieke rijstijl om te profiteren van deze banden. “Je moet erg agressief zijn”, zegt hij, “en de fiets voorover leunen alsof je op een DH-fiets rijdt.”
Voor droge hardpack-omstandigheden gebruiken de meeste banden tanks met een lager profiel en dicht bij elkaar geplaatste noppen. Voor modderige omstandigheden gebruiken de meeste banden grotere knoppen met grote open ruimtes ertussen. Andere treden vallen er tussenin. Sommige wielen met zeer ver uit elkaar geplaatste knoppen plaatsen extra rubber tussen de knoppen voor extra bescherming.
Richting en vorm De algehele prestatie van een band hangt af van de richting en vorm van de noppen. Voorbeelden: Korte noppen zijn goed op harde ondergronden. Precies het identieke oppervlak met een beetje losse aarde erop heeft een kleinere korte knop nodig om in te zinken en te bijten. Modder en zacht terrein vereisen grotere ruimtes tussen langere noppen, die vaak kunnen worden versterkt om het loopvlakblok te stabiliseren voor meer grip bij schalen of bochten. Hellende knoppen verminderen de rolweerstand, maar laten niettemin een solide achterrand achter om te remmen.
Siping Deze sleuven of groeven in de noppen geven ze meer “bijtende randen” en zorgen ervoor dat ze zich kunnen aanpassen aan het terrein voor meer grip. Deze kunnen op verschillende diepten worden gesneden om het gewenste effect te verkrijgen.
Luchtstress
Psi en Grip kun je een lagere druk uitoefenen in een tubeless, tubeless of tubeless-ready scooter dan je zou kunnen in een tube-and-band setup, zonder het risico van beknelling. Een lagere druk verbetert de grip van de band.
“Psi is de meest over het hoofd geziene snoeisuggestie”, zegt Kenda’s McClendon. “Als een kwart pond minder luchtdruk een verschil kan maken in NASCAR, zal de juiste druk zeker een verschil maken op je fiets.”
Probeer dit: Rijd een korte lus op een pad met uw banden opgepompt tot 30 psi om te bepalen of u het verschil in tractie, rijkwaliteit en snelheid kunt voelen. Als de band vaak helemaal tot aan de velg wordt samengedrukt, of gemakkelijk lek gaat, verhoogt u de druk geleidelijk. Doe hetzelfde als u het gevoel heeft dat de behuizing onstabiel is geworden en de scooter in de hoeken stotend aanvoelt. Het doel is om de laagste druk te vinden die mogelijk is om te rijden zonder te lekken of het evenwicht van de banden in bochten te verliezen.
Velgbreedte
Smalle versus brede banden worden gemaakt rond verschillende velgbreedtes op basis van het beoogde gebruik. XC-banden gaan normaal gesproken op een sub-25 mm velg, all-mountain op 25 mm+ velgen. Een XC-wiel met een 20 mm velg, gemonteerd met een 26×2.3-in. Tyre, creëert een afgerond profiel, waardoor het moeilijk is om maximale prestaties te vinden, omdat je ver moet leunen om de schouderknoppen te krijgen om grip te krijgen. Als je met een lagere druk rijdt, gaat de band heen en weer in de velg.
Continental’s Hahn neemt dit idee tot het uiterste. “Behalve de DH-velgen zijn alle velgen te smal”, stelt hij. “Voor een 2,1-inch fiets wil je een velg van 25 mm voor een goede zithouding. Veel van de problemen met de lay-out van het vierkante gedeelte, de vorm van de schouderknoppen en de stabiliteit in de bochten hebben te maken met smalle velgen. Als je gebruik wilt maken van een brede velg, je zult versteld staan hoeveel beter een fiets presteert. Bochten, remmen en de immuniteit tegen beknelling zullen verbeteren.
“
